എന്റെ ഏകാന്ത
രാത്രികളിൽ ഉയിർകൊണ്ട് , ഒടുവിലാരുമറിയാതെ വീണ്ടുമൊരു പുലരിക്കായി കാത്തുനിൽക്കാതെ
ഇരുൾവീണുറങ്ങിയ നിശാഗന്ധിയാണെന്നോർമകൾ………
പുറത്തെ മഴ പോലെ ……… കനത്ത ഇരുൾ വീണ രാത്രി പോലെ……. എന്റെ മനസ്സും ശോകാർദ്രമാവുന്നു…..
എല്ലാം ഒരു മഴയായിരുന്നു……….
ഒരിയ്ക്കൽ മാത്രം പെയ്തു
തിമിർത്ത് നിനച്ചിരിക്കാതെ തോർന്നുപോയ സ്വപ്നമഴ……….
ഇനിയൊന്നുമില്ല ………..
സുഖദമാം കാത്തിരിപ്പില്ല…………
മധുരമുള്ള വാക്കുകളില്ല
………….
വർണ്ണ സ്വപ്നങ്ങളില്ല
……………
പൂവിൻ സുഗന്ധവും നിലാവിൻ
അലകളും സ്വപ്ന സൗധങ്ങൾ തട്ടിയുടയ്ക്കാൻ തിരകളുമില്ല ……….
ഇനി ബാക്കിയുള്ളത് ശൂന്യത
മാത്രം…………..
പിന്നെ മഷി പുരളാത്ത ഒഴിഞ്ഞ
താളുകൾ അക്ഷരങ്ങൾക്കായി കാതോർത്തിരിക്കുന്ന പോലെ ഞാൻ മാത്രം…………………..
ഇത് എന്റെ മാത്രം നഷ്ട്ടങ്ങൾ…………….
മനസ്സിന്റെ ഇടനാഴികളിൽ
കിടന്നു വീർപ്പു മുട്ടാൻ ഞാനനുവദിച്ച എന്റെ വേദനകൾ…………..
സുഖമുള്ള നൊമ്പരങ്ങൾ……………
അഭിപ്രായം...
ReplyDeleteനന്നായിട്ടുണ്ട്
ReplyDelete